Zondags willen wij, Ellen en Dirk, als een volmaakt burgerlijke stelletje nog wel eens een wandelingetje maken. Gewoon om er even uit te zijn.
Meestal doen we dat in de buurt van onze woonplaats, Bovensmilde, maar om een of andere reden wilde ik deze keer graag naar Nieuwe Statenzijl. Bij ons, Groningers, heet dit overigens; ''Nij Stoatenziel''. Ede Staal heeft daar een prachtig nummer in het Gronings over geschreven, die de sfeer ter plaatse perfect beschrijft.
Ik had deze keer een dubbele agenda. Ik wilde wel lekker wandelen, maar ook even een bezoekje aan de Oosterse Zwarte Roodstaart brengen die bij Nij Stoatenziel aanwezig was. Tijd voor een list. Ellen wandelt namelijk het liefst zonder eerst in de auto te moeten, maar van Bovensmilde naar Nij Stoatenziel (en weer terug) is dan iets te ambitieus. Daarom spiegelde ik Ellen een mooie buitendijkse wandeling voor in de gezonde winterse kou, met na afloop een kom snert in dat sfeervolle restaurantje ter plaatse. De list lukte.
Dus wandelden we na een vrij lange autorit door weidse polders langs een koude dijk richting de Oosterse Zwarte Roodstaart. Gelukkig gaf het beestje snel thuis en na een klein half uur kwam hij zelfs dicht genoeg bij voor wat fatsoenlijke foto''s.
Voldaan zetten we (ik sowieso) de wandeling voort, via de sluis naar de ''Kiekkaste'' en langs het bord met de prachtige tekst van ''Nij Stoatenziel'' van Ede.
Een kleine tegenvaller was er ook, Er is geen restaurant in Nieuwe Statenzijl!